Trekking en terugreis
Door: Jacqueline
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
17 Mei 2014 | India, Bombay
Maandag 12 mei, hikeafstand: 9km
Vanmorgen stond ik zoals altijd netjes op tijd klaar in modest ik wachten op Anand. Met due tuktuk zijn we naar her bus station gereden, waar ik Kiran, de gids heb ontmoet. Met been bus zijn we via een mooie route naar been klein dorpje gereden in na been stukje door het bos en langs sawa's te hebben gelopen kwamen we uit bij been rood huisje met een prachtige weelderige tuin met bloemen, fruitbomen en groenten. Ik werd begroet door een lieve hond en hartelijk verwelkomd door het gezin wat er woont. Mijn tas heb ik achtergelaten, mijn bloedzuigersokken heb ik aangetrokken en ik was klaar om te gaan. Door de sawa's, weiden, velden en jungle zijn we naar een waterval gewandeld. Hoewel er niet veel water was, was het toch een moooi gezicht. Het was al een hele klus om tot halverwege de waterval af te dalen en we hebben daarom besloten om niet helemaal naar beneden te gaan. Onderweg kwamen we een prachtig turkooizen huis tegen, waar we werden uitgenodigd een sapje te drinken en waar ik een rondleiding heb gekregen. Mijn bloedzuigersokken kwamen goed van pas, want er waren veel (het is al snel te veel voor mij..) terwijl wij door de bossen struinden. Een deel van de hike hebben we off trail gedaan en dat is soms best even puzzelen. Anand ging tegen het einde terug naar Madikeri, omdat Solomon de trekking wilde doen. Met Kiran liep ik terug naar het huis, waar we een heerlijke lunch kregen opgediend. We kregen er water bij wat ze koken op een houtvuur en smaakt naar houtkachel. Best bijzonder en daarna heb ik er toch voor gekozen om mijn water met druppeltjes te behandelen. Dit was beter van smaak, maar rook alleen een beetje naar zwembad. Ze hebben de kachel in de badkamer opgestookt waarna ik heerlijk warm kon badderen met emmer en beker. Solomon is uiteindelijk toch verstandig geworden en in het vrijwilligershuis gebleven met zijn zwakke enkel. Anand kwam in de avond en toen hij er was hebben we gegeten en een nachtje in het huis geslapen, omdat ik het niet zo zag zitten in het donker de tenten nog op te zetten.
Dinsdag 13 mei, hikeafstand: 8km
Ik heb wat kort, maar heerlijk geslapen met alle bos en dierengeluiden op de achtergrond. Na een ontbijtje met een soort eiwitpannenkoekjes met honing van eigen bijen kwam Kiran en konden we op pad. We hebben twee bergen beklommen en het landschap was al even wisselend als gisteren. We hebben veel olifantenschade, poep en pootafdrukken gezien, maar helaas de veroorzakers niet. Wel veel vogels, insecten, vlinders en een gekke waterbuffel. De uitzichten waren super en we konden Madikeri zien liggen. Anand ging wederom vroeg terug en kwam in de avond weer terug. Na weer een heerlijke lunch heb ik met Kiran de tenten opgezet en heb ik een middagdutje gedaan en gebadderd (heerlijk). 's Avonds heb ik een beetje meegekeken met een soap en hindimuziek. Met de geluiden en gezichtsuitdrukkingen is het enigzins te volgen en vooral grappig om te zien. Toen Anand terug was en wij gegeten hadden, hebben we nog even bij een kampvuur gezeten voor we onze tenten in kropen. Ik had een beroerde nacht. Ik had het wat koud en was heel vaak wakker.
Woensdag 14 mei, hikeafstand: ongeveer 15km
Vanmorgen stonden we om 6.00uur op en nadat we onze tenten hadden afgebroken, spullen hadden gepakt en een ontbijtje achter de kiezen hadden gingen we naar Madikeri om onze spullen in het huis af te leveren en de bus naar Hatihole te pakken. We zijn met een tuktuk een stukje op weg geholpen, maar de rest moesten we toch echt zelf doen. Solomon ging vandaag mee, omdat Anand bij zijn opa in het ziekenhuis was. Dit was wel gezellig. De hike zelf was heftig. Helemaal na een nacht slecht slapen en de twee andere dagen al in de benen. We hebben 600meter aan hoogte overwonnen en na een stuk over een smal paadje langs de afgrond vonden we een boom waaronder wij heerlijk konden zitten genieten van het uitzicht en de lunch die Kiran had meegebracht. Na de lunch hebben we nog een tijdje lekker gezeten, alvorens weer af te dalen. Dit was een makkie, maar inmiddels deden mijn voeten wel aardig pijn. Mede door de o-zo-leuke teenring die in mijn dikke teen drukte. We hadden 10minuten om pootje te baden in de rivier en dit was heerlijk. Kiran liet het daar niet bij en zwom een stukje. Nadien konden we op de bus naar Madikeri stappen. 's Avonds kon ik haast niet meer lopen, maar ik kon wel heerlijk een nachtje in 'mijn' bed slapen.
Donderdag 15mei, hikeafstand 7km
Ik heb heerlijk geslapen en kon ook weer aardig lopen vanmorgen. Wel moest ik even slikken toen ik het steile pad omhoog zag. (We zijn met de bus naar Bagamandala gereden, waar ik in de cultuurweek een tempel heb bezocht.) Zolang ik op mijn voeten gefocust bleef ging het goed. Af en toe stopte ik even om de omgeving in mij op te nemen en dit was wederom prachtig. We wandelden langs een kanaal (op de terugweg spotten we er een ratsnake en een watersnake), sawa's, koffieplantages, door de jungle (nu echt veel bloedzuigers!) en bovenop de berg een doodeng steil stuk met losse steentjes die de diepte in rolden enzovoort. Het uitzicht was wederom super! Met aan de ene kant de verschillende landschappen waar we doorheen gewandeld waren en aan de andere kant de ongerepte jungle. We vonden tijgerafdrukken en poep en een kaak en poot van waarschijnlijk een hert die aan de tijger ten prooi was gevallen. Gelukkig niet de tijger zelf. Eenmaal terug hebben we geluncht en nadien heb ik met Kiran de tenten opgezet aan de rand van de rivier. Een heel mooi plekje. Daarna heb ik lekker een beetje liggen lezen en aan het begin van de avond zijn we naar de tempel gegaan voor een pooja. Deze was anders dan de vorige. Er werden klokken geluid en op een trommel geslagen terwijl de priester ondertussen om de beurten de tempeltjes inging en daar met de deur gesloten een tijdje binnenbleef. Na het avondeten heb ik gebadderd en ben ik, bewapend met warme sokken en twee dekens mijn tent in gekropen. Het was gelukkig niet zo koud en ik heb heerlijk geslapen.
Vrijdag 16 mei, hikeafstand: 6km
Vanmorgen ging om 5.30uur de wekker en tegen 6.30uur waren we al op pad. De bergtoppen waren in mist gehuld en het zonnetje liet zich maar af en toe iets zien. Grotendeels liepen we over asfalt, maar de mannen hadden er aardig tempo in en ik voelde toch wel de andere dagen in mijn benen. Het was een mooie hike met alle mist. Het ziet er dan allemaal heel anders uit. Helaas onttrok het, het bovenaan de berg gelegen afval niet aan het zicht. Even verderop ontdekte ik de oorzaak, een hoofdweg met eettentjes. We dronken een chai en namen de bus weer terug. Anand ging gelijk door naar Madikeri, omdat het niet goed ging met zijn opa. Wij gingen ontbijten en daarna de tenten afbreken en spullen inpakken. Na een mooie busrit was ik rond 11.30uur alweer bij het huis. Met Solomon en Anand heb ik 's middags de laatste inkopen gedaan. Ik heb ingepakt, mijn hand bekliederd met mehendi en afscheid genomen in het ziekenhuis. Voor de sisters had ik chakuli meegenomen, omdat ze mijn naam daarnaar verhaspeld hadden en ik had een kaart geschreven voor de dochter van de dokter. 's Avonds ben ik met Solomon en Coline naar de Raintree geweest om te eten.
Zaterdag 17 mei
Vanmorgen was het weer vroeg dag. Om 5.30uur stond ik weer op en om 6.30uur stond ik op het station met Anand. Een medewerker van het ziekenhuis kwam mij namens de dokter nog een doos lekkernijen brengen en toen kon ik met de bus vertrekken. De busrit verliep prima en het overstappen op de bus naar het vliegveld was ook goed. Het inchecken ging prima en ik kwam er achter dat ik 5kilo meer aan bagage heb dan de heenweg. Gelukkig niet over de voorgeschreven kilo's heen. Mijn vlucht naar Mumbai had een halfuurtje vertraging, maar dat was geen probleem. Mumbai is echt warm! Ik ben blij dat ik hier geen zes weken heb hoeven zitten. En het rook bij het uitstappen echt naar wc, maar dan naar de luchtverfrissers gelukkig ;) De bus naar de internationale terminal ging goed, ze hebben mij ervan verzekerd dat mijn bagage automatisch doorgaat naar de volgende vlucht en volgens de borden is deze vlucht op tijd. Wat wil een mens nog meer? Ik ga naar de gate en als alles zo goed blijft gaan sta ik morgenochtend in alle vroegte weer in Amsterdam!
Vanmorgen stond ik zoals altijd netjes op tijd klaar in modest ik wachten op Anand. Met due tuktuk zijn we naar her bus station gereden, waar ik Kiran, de gids heb ontmoet. Met been bus zijn we via een mooie route naar been klein dorpje gereden in na been stukje door het bos en langs sawa's te hebben gelopen kwamen we uit bij been rood huisje met een prachtige weelderige tuin met bloemen, fruitbomen en groenten. Ik werd begroet door een lieve hond en hartelijk verwelkomd door het gezin wat er woont. Mijn tas heb ik achtergelaten, mijn bloedzuigersokken heb ik aangetrokken en ik was klaar om te gaan. Door de sawa's, weiden, velden en jungle zijn we naar een waterval gewandeld. Hoewel er niet veel water was, was het toch een moooi gezicht. Het was al een hele klus om tot halverwege de waterval af te dalen en we hebben daarom besloten om niet helemaal naar beneden te gaan. Onderweg kwamen we een prachtig turkooizen huis tegen, waar we werden uitgenodigd een sapje te drinken en waar ik een rondleiding heb gekregen. Mijn bloedzuigersokken kwamen goed van pas, want er waren veel (het is al snel te veel voor mij..) terwijl wij door de bossen struinden. Een deel van de hike hebben we off trail gedaan en dat is soms best even puzzelen. Anand ging tegen het einde terug naar Madikeri, omdat Solomon de trekking wilde doen. Met Kiran liep ik terug naar het huis, waar we een heerlijke lunch kregen opgediend. We kregen er water bij wat ze koken op een houtvuur en smaakt naar houtkachel. Best bijzonder en daarna heb ik er toch voor gekozen om mijn water met druppeltjes te behandelen. Dit was beter van smaak, maar rook alleen een beetje naar zwembad. Ze hebben de kachel in de badkamer opgestookt waarna ik heerlijk warm kon badderen met emmer en beker. Solomon is uiteindelijk toch verstandig geworden en in het vrijwilligershuis gebleven met zijn zwakke enkel. Anand kwam in de avond en toen hij er was hebben we gegeten en een nachtje in het huis geslapen, omdat ik het niet zo zag zitten in het donker de tenten nog op te zetten.
Dinsdag 13 mei, hikeafstand: 8km
Ik heb wat kort, maar heerlijk geslapen met alle bos en dierengeluiden op de achtergrond. Na een ontbijtje met een soort eiwitpannenkoekjes met honing van eigen bijen kwam Kiran en konden we op pad. We hebben twee bergen beklommen en het landschap was al even wisselend als gisteren. We hebben veel olifantenschade, poep en pootafdrukken gezien, maar helaas de veroorzakers niet. Wel veel vogels, insecten, vlinders en een gekke waterbuffel. De uitzichten waren super en we konden Madikeri zien liggen. Anand ging wederom vroeg terug en kwam in de avond weer terug. Na weer een heerlijke lunch heb ik met Kiran de tenten opgezet en heb ik een middagdutje gedaan en gebadderd (heerlijk). 's Avonds heb ik een beetje meegekeken met een soap en hindimuziek. Met de geluiden en gezichtsuitdrukkingen is het enigzins te volgen en vooral grappig om te zien. Toen Anand terug was en wij gegeten hadden, hebben we nog even bij een kampvuur gezeten voor we onze tenten in kropen. Ik had een beroerde nacht. Ik had het wat koud en was heel vaak wakker.
Woensdag 14 mei, hikeafstand: ongeveer 15km
Vanmorgen stonden we om 6.00uur op en nadat we onze tenten hadden afgebroken, spullen hadden gepakt en een ontbijtje achter de kiezen hadden gingen we naar Madikeri om onze spullen in het huis af te leveren en de bus naar Hatihole te pakken. We zijn met een tuktuk een stukje op weg geholpen, maar de rest moesten we toch echt zelf doen. Solomon ging vandaag mee, omdat Anand bij zijn opa in het ziekenhuis was. Dit was wel gezellig. De hike zelf was heftig. Helemaal na een nacht slecht slapen en de twee andere dagen al in de benen. We hebben 600meter aan hoogte overwonnen en na een stuk over een smal paadje langs de afgrond vonden we een boom waaronder wij heerlijk konden zitten genieten van het uitzicht en de lunch die Kiran had meegebracht. Na de lunch hebben we nog een tijdje lekker gezeten, alvorens weer af te dalen. Dit was een makkie, maar inmiddels deden mijn voeten wel aardig pijn. Mede door de o-zo-leuke teenring die in mijn dikke teen drukte. We hadden 10minuten om pootje te baden in de rivier en dit was heerlijk. Kiran liet het daar niet bij en zwom een stukje. Nadien konden we op de bus naar Madikeri stappen. 's Avonds kon ik haast niet meer lopen, maar ik kon wel heerlijk een nachtje in 'mijn' bed slapen.
Donderdag 15mei, hikeafstand 7km
Ik heb heerlijk geslapen en kon ook weer aardig lopen vanmorgen. Wel moest ik even slikken toen ik het steile pad omhoog zag. (We zijn met de bus naar Bagamandala gereden, waar ik in de cultuurweek een tempel heb bezocht.) Zolang ik op mijn voeten gefocust bleef ging het goed. Af en toe stopte ik even om de omgeving in mij op te nemen en dit was wederom prachtig. We wandelden langs een kanaal (op de terugweg spotten we er een ratsnake en een watersnake), sawa's, koffieplantages, door de jungle (nu echt veel bloedzuigers!) en bovenop de berg een doodeng steil stuk met losse steentjes die de diepte in rolden enzovoort. Het uitzicht was wederom super! Met aan de ene kant de verschillende landschappen waar we doorheen gewandeld waren en aan de andere kant de ongerepte jungle. We vonden tijgerafdrukken en poep en een kaak en poot van waarschijnlijk een hert die aan de tijger ten prooi was gevallen. Gelukkig niet de tijger zelf. Eenmaal terug hebben we geluncht en nadien heb ik met Kiran de tenten opgezet aan de rand van de rivier. Een heel mooi plekje. Daarna heb ik lekker een beetje liggen lezen en aan het begin van de avond zijn we naar de tempel gegaan voor een pooja. Deze was anders dan de vorige. Er werden klokken geluid en op een trommel geslagen terwijl de priester ondertussen om de beurten de tempeltjes inging en daar met de deur gesloten een tijdje binnenbleef. Na het avondeten heb ik gebadderd en ben ik, bewapend met warme sokken en twee dekens mijn tent in gekropen. Het was gelukkig niet zo koud en ik heb heerlijk geslapen.
Vrijdag 16 mei, hikeafstand: 6km
Vanmorgen ging om 5.30uur de wekker en tegen 6.30uur waren we al op pad. De bergtoppen waren in mist gehuld en het zonnetje liet zich maar af en toe iets zien. Grotendeels liepen we over asfalt, maar de mannen hadden er aardig tempo in en ik voelde toch wel de andere dagen in mijn benen. Het was een mooie hike met alle mist. Het ziet er dan allemaal heel anders uit. Helaas onttrok het, het bovenaan de berg gelegen afval niet aan het zicht. Even verderop ontdekte ik de oorzaak, een hoofdweg met eettentjes. We dronken een chai en namen de bus weer terug. Anand ging gelijk door naar Madikeri, omdat het niet goed ging met zijn opa. Wij gingen ontbijten en daarna de tenten afbreken en spullen inpakken. Na een mooie busrit was ik rond 11.30uur alweer bij het huis. Met Solomon en Anand heb ik 's middags de laatste inkopen gedaan. Ik heb ingepakt, mijn hand bekliederd met mehendi en afscheid genomen in het ziekenhuis. Voor de sisters had ik chakuli meegenomen, omdat ze mijn naam daarnaar verhaspeld hadden en ik had een kaart geschreven voor de dochter van de dokter. 's Avonds ben ik met Solomon en Coline naar de Raintree geweest om te eten.
Zaterdag 17 mei
Vanmorgen was het weer vroeg dag. Om 5.30uur stond ik weer op en om 6.30uur stond ik op het station met Anand. Een medewerker van het ziekenhuis kwam mij namens de dokter nog een doos lekkernijen brengen en toen kon ik met de bus vertrekken. De busrit verliep prima en het overstappen op de bus naar het vliegveld was ook goed. Het inchecken ging prima en ik kwam er achter dat ik 5kilo meer aan bagage heb dan de heenweg. Gelukkig niet over de voorgeschreven kilo's heen. Mijn vlucht naar Mumbai had een halfuurtje vertraging, maar dat was geen probleem. Mumbai is echt warm! Ik ben blij dat ik hier geen zes weken heb hoeven zitten. En het rook bij het uitstappen echt naar wc, maar dan naar de luchtverfrissers gelukkig ;) De bus naar de internationale terminal ging goed, ze hebben mij ervan verzekerd dat mijn bagage automatisch doorgaat naar de volgende vlucht en volgens de borden is deze vlucht op tijd. Wat wil een mens nog meer? Ik ga naar de gate en als alles zo goed blijft gaan sta ik morgenochtend in alle vroegte weer in Amsterdam!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
