Presentatie, laatste dagje en eindelijk Goa!
Door: Jacqueline
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
30 April 2014 | India, Madikeri
Zaterdag 26 april
Vanmorgen ben ik met Sjouke en Fien naar een massagesalon geweest waar wij een been/voetmassage hebben gehad. Het begin was wat pijnlijk, maar later was het heerlijk. Nadien hebben we wat boodschapjes gedaan en voor de lunch in het huis zelf mangolassi gemaakt. Na de lunch kwam er een onweersbui aan en met Sjouke heb ik deze buiten voorbij zien trekken. Hij was gelukkig op tijd over, want om 16.00uur (sharp) werd ik in het ziekenhuis verwacht. Tegen 18.00uur kwam de dokter er eindelijk aan (haar dochter was een paar dagen in Madikeri) en konden we vertrekken naar de Tibetaanse nederzetting. Eerst haalden we de vriendin van de dokter, Naina nog op en een spicy salade om te eten. Toen ik mij half door de salade had geworsteld werd ik wat misselijk en dit bleef de hele avond aanhouden. Er waren veel patienten en we kregen allemaal taken toebedeeld. Ik moest helpen patienten klaar te leggen, dingen aan te geven en medicatie uit te zoeken. Ook moest ik nog een tijdje met mijn zaklamp bijschijnen, omdat zelfs de generator de stroostoring door de flinke onweersbui niet op kon vangen. Op de terugweg gingen we nog langs de Rajeshrajeshwari temple en nu mocht ik mee naar binnen. Ik moest de voeten van de priester aanraken en hem daarna een hand geven. Toen vertelde hij wat hij van de god doorkreeg en dat was o.a. dat ik snel boos word.. (ik werd er bijna boos om) Nadien kreeg ik rood poeder in een papiertje mee en stak hij zijn wijsvinger met datzelfde poeder in mijn mond. Dit was erg bevordelijk voor mijn misselijkheid. Ik kreeg twee groene glazen armbanden en een streng met de heerlijk geurende jasmijnbloemetjes mee.
Zondag 27 april
Aicha heft bij ons geslapen en dit deed zij samen met haar dochter en twee nichtjes. Die zaten gezellig te kletsen en dat maakte mij helaas wakker. Ik heb voorzichtig ontbeten op mijn gevoelige maag en na ons rustig klaar te hebben gemaakt hebben we inkopen voor de lunch gedaan (heerlijke spicy bladerdeeghapjes) en zijn we naar de Abbi Falls gegaan om te lunchen. Na ons middagdutje kwamen de andere meiden weer terug uit Kerala en ben ik met Beatrice, Serena en Fien naar het centrum geweest. Met Fien heb ik een hele mooie en lekkere cappuchino gedronken en hebben we daarna geshopt voor fruit, lassi en bindi-stickertjes. Ook hebben we oorbellen gekocht, maar eenmaal terug bij het huis bleken die niet in mijn gaatjes te passen. Het had nog heel wat voeten in aarde en een pijnlijk rood oor als gevolg, maar uiteindelijk had ik ze in. Met zijn allen hebben we bij de Raintree lekker gegeten. Shanti was met ons meegekomen, maar bleef heel braaf onder tafel liggen.
Maandag 28 april
Fien heft vanmorgen een flinke kan mangolassi gemaakt en dat was een erg goed begin van de dag. Ondanks dat mijn buik nog steeds een beetje van streek was. Om 8.00uur ben ik op de NICU begonnen waar 5 baby's lagen, waaronder de drieling. Bij het badderen van de baby's van de afdelingen mocht ik helpen, maar dit ging nogal onhandig en was ook best spannend zo'n eerste keer. Ik heb bij de rest weer meegekeken. Daarna werd ik meegenomen naar de OPD, waar een patiente een infuus had i.v.m. nierstenen. Toen er een andere sister bijkwam, kreeg die het geweldige idee om de "doll", zoals ze mij noemen, te grazen te nemen met een oogpotlood. Met als gevolg hele donkere ogen en zwarte wenkbrauwen. Ze vond het prachtig, ik niet.. De lunch heb ik voor de computer doorgebracht met het uitwerken van een protocol voor blaascatheterisatie en het schrijven van een verhaal over waarom ik mijn werk zo leuk vind. Ik was al met al een halfuur later op de OPD (toch nog met een licht schuldgevoel) en moest natuurlijk alsnog een kwartier op de dokter wachten. Er waren maar weinig patienten en ik mocht snel weer terug. We hebben daar een hotel voor ins weekendje GOA geboekt en nog even met Solomon gekletst over het gekke en soms onbegrijpelijke India.
Dinsdag 29 april
Vanmorgen ben ik om 8.00uur weer gestart op de NICU, waar ik weer wat Kannada heb geleerd en heb genoten van het badderen van de baby's. Er was op de NICU wel een zorgenkindje met distress en lage saturaties. Ook de drieling lag er nog. Toen ik eens goed naar links keek, omdat er iets in mijn ooghoek leek te bewegen, zag ik een muis de afdeling opkomen en onder een kat verdwijnen. Volgens de sister, Reefath, hoefden we er niets aan te doen. Dr. Rajeshwari heft mijn presentatietekst goedgekeurd en met Reefath heb ik het even doorgenomen, omdat zij mij zou vertalen. Ik heb met de sisters in hun "zusterhuis" (Zaal met een stuk of 14 bedden, keukentje en sanitair) geluncht en nadien gingen ze de boel klaarzetten voor mijn presentatie. Reefath vertaalde wat ik vertelde en hoewel er veel rumoer was, leken ze het wel leuk te vinden. Ze wilden graag weten wat ik allemaal wilde veranderen, maar ik vond het moeilijk dit te beantwoorden. Je hebt met zoveel factoren te maken dat het verbeteren in kleine stapjes moet. Ik heb ze geadviseerd een gordijn te plaatsten wanneer er twee vrouwen naast elkaar geinsemineerd of gecurreteerd worden op de OPD. Overal staan gordijnen tussen, behalve tussen die twee bedden. Ook heb ik aangegeven dat mijn protocol bij de dr. ligt ter beoordeling en dat zij het zelf ook kunnen gaan oppakken om problemen te signaleren en te veranderen. Ik denk wel dat ze hier nog wat meer begeleiding in nodig hebben en ik hoop dan ook dat er meer vrijwilligers hieraan bij zouden willen dragen.
Na het eten heeft Aicha Serena, Coline, Beatrice en mij in onze sari's geholpen. We gingen namelijk met zijn allen naar de "club" omdat het onze laatste dag samen was. Morgen vertrekken wij naar Goa en als wij terug zijn is Serena weer naar huis. Het was erg gezellig, alleen had ik wat problemen met het naar de wc gaan. Ik heb namelijk geen onderrok en had een legging aan. Dat is heel ingewikkeld om weer netjes in te stoppen.
Woensdag 30 april
Toen ik vanmorgen naar het ziekenhuis liep, kwam ik een moeder tegen die met een stuk afval de billen van haar zoontje stond af te vegen (midden op straat!) Vanmorgen heb ik een van de drieling een flesje gegeven. Ze had alleen niet zoveel trek en viel erbij in slaap. Het is grappig om te zien dat de Indiase baby's zo klein zijn en dat de Tibetaanse baby's heel groot zijn. Om goed 11.00uur ben ik naar boven gegaan om af te sluiten met de visite. De dochter van de dokters (8 jaar oud) was er ook nog en ging een presentatie geven over voorkomen van eierstokkanker. Ze wil ook graag een gyneacologe worden. Ze deed het erg knap. Op weg naar het huis heb ik gepind en wat inkopen gedaan voor de trip en eenmaal bij het huis heb ik mijn tas gepakt en nog wat was gedaan. Serena heeft ons op het busstation uitgezwaaid en een uur later dan gepland zaten we dan toch in de AC-bus naar Panaji, Goa. We hadden mazzel dat er plek was en iets minder mazzel dat het niet zo fris rook en we de plekken achterin hadden. Dit zorgde voor misselijkheid bij vooral Beatrice en ik. Gelukkig ging dat na een paar uur beter en heb ik zelfs nog prima kunnen slapen.
Vanmorgen ben ik met Sjouke en Fien naar een massagesalon geweest waar wij een been/voetmassage hebben gehad. Het begin was wat pijnlijk, maar later was het heerlijk. Nadien hebben we wat boodschapjes gedaan en voor de lunch in het huis zelf mangolassi gemaakt. Na de lunch kwam er een onweersbui aan en met Sjouke heb ik deze buiten voorbij zien trekken. Hij was gelukkig op tijd over, want om 16.00uur (sharp) werd ik in het ziekenhuis verwacht. Tegen 18.00uur kwam de dokter er eindelijk aan (haar dochter was een paar dagen in Madikeri) en konden we vertrekken naar de Tibetaanse nederzetting. Eerst haalden we de vriendin van de dokter, Naina nog op en een spicy salade om te eten. Toen ik mij half door de salade had geworsteld werd ik wat misselijk en dit bleef de hele avond aanhouden. Er waren veel patienten en we kregen allemaal taken toebedeeld. Ik moest helpen patienten klaar te leggen, dingen aan te geven en medicatie uit te zoeken. Ook moest ik nog een tijdje met mijn zaklamp bijschijnen, omdat zelfs de generator de stroostoring door de flinke onweersbui niet op kon vangen. Op de terugweg gingen we nog langs de Rajeshrajeshwari temple en nu mocht ik mee naar binnen. Ik moest de voeten van de priester aanraken en hem daarna een hand geven. Toen vertelde hij wat hij van de god doorkreeg en dat was o.a. dat ik snel boos word.. (ik werd er bijna boos om) Nadien kreeg ik rood poeder in een papiertje mee en stak hij zijn wijsvinger met datzelfde poeder in mijn mond. Dit was erg bevordelijk voor mijn misselijkheid. Ik kreeg twee groene glazen armbanden en een streng met de heerlijk geurende jasmijnbloemetjes mee.
Zondag 27 april
Aicha heft bij ons geslapen en dit deed zij samen met haar dochter en twee nichtjes. Die zaten gezellig te kletsen en dat maakte mij helaas wakker. Ik heb voorzichtig ontbeten op mijn gevoelige maag en na ons rustig klaar te hebben gemaakt hebben we inkopen voor de lunch gedaan (heerlijke spicy bladerdeeghapjes) en zijn we naar de Abbi Falls gegaan om te lunchen. Na ons middagdutje kwamen de andere meiden weer terug uit Kerala en ben ik met Beatrice, Serena en Fien naar het centrum geweest. Met Fien heb ik een hele mooie en lekkere cappuchino gedronken en hebben we daarna geshopt voor fruit, lassi en bindi-stickertjes. Ook hebben we oorbellen gekocht, maar eenmaal terug bij het huis bleken die niet in mijn gaatjes te passen. Het had nog heel wat voeten in aarde en een pijnlijk rood oor als gevolg, maar uiteindelijk had ik ze in. Met zijn allen hebben we bij de Raintree lekker gegeten. Shanti was met ons meegekomen, maar bleef heel braaf onder tafel liggen.
Maandag 28 april
Fien heft vanmorgen een flinke kan mangolassi gemaakt en dat was een erg goed begin van de dag. Ondanks dat mijn buik nog steeds een beetje van streek was. Om 8.00uur ben ik op de NICU begonnen waar 5 baby's lagen, waaronder de drieling. Bij het badderen van de baby's van de afdelingen mocht ik helpen, maar dit ging nogal onhandig en was ook best spannend zo'n eerste keer. Ik heb bij de rest weer meegekeken. Daarna werd ik meegenomen naar de OPD, waar een patiente een infuus had i.v.m. nierstenen. Toen er een andere sister bijkwam, kreeg die het geweldige idee om de "doll", zoals ze mij noemen, te grazen te nemen met een oogpotlood. Met als gevolg hele donkere ogen en zwarte wenkbrauwen. Ze vond het prachtig, ik niet.. De lunch heb ik voor de computer doorgebracht met het uitwerken van een protocol voor blaascatheterisatie en het schrijven van een verhaal over waarom ik mijn werk zo leuk vind. Ik was al met al een halfuur later op de OPD (toch nog met een licht schuldgevoel) en moest natuurlijk alsnog een kwartier op de dokter wachten. Er waren maar weinig patienten en ik mocht snel weer terug. We hebben daar een hotel voor ins weekendje GOA geboekt en nog even met Solomon gekletst over het gekke en soms onbegrijpelijke India.
Dinsdag 29 april
Vanmorgen ben ik om 8.00uur weer gestart op de NICU, waar ik weer wat Kannada heb geleerd en heb genoten van het badderen van de baby's. Er was op de NICU wel een zorgenkindje met distress en lage saturaties. Ook de drieling lag er nog. Toen ik eens goed naar links keek, omdat er iets in mijn ooghoek leek te bewegen, zag ik een muis de afdeling opkomen en onder een kat verdwijnen. Volgens de sister, Reefath, hoefden we er niets aan te doen. Dr. Rajeshwari heft mijn presentatietekst goedgekeurd en met Reefath heb ik het even doorgenomen, omdat zij mij zou vertalen. Ik heb met de sisters in hun "zusterhuis" (Zaal met een stuk of 14 bedden, keukentje en sanitair) geluncht en nadien gingen ze de boel klaarzetten voor mijn presentatie. Reefath vertaalde wat ik vertelde en hoewel er veel rumoer was, leken ze het wel leuk te vinden. Ze wilden graag weten wat ik allemaal wilde veranderen, maar ik vond het moeilijk dit te beantwoorden. Je hebt met zoveel factoren te maken dat het verbeteren in kleine stapjes moet. Ik heb ze geadviseerd een gordijn te plaatsten wanneer er twee vrouwen naast elkaar geinsemineerd of gecurreteerd worden op de OPD. Overal staan gordijnen tussen, behalve tussen die twee bedden. Ook heb ik aangegeven dat mijn protocol bij de dr. ligt ter beoordeling en dat zij het zelf ook kunnen gaan oppakken om problemen te signaleren en te veranderen. Ik denk wel dat ze hier nog wat meer begeleiding in nodig hebben en ik hoop dan ook dat er meer vrijwilligers hieraan bij zouden willen dragen.
Na het eten heeft Aicha Serena, Coline, Beatrice en mij in onze sari's geholpen. We gingen namelijk met zijn allen naar de "club" omdat het onze laatste dag samen was. Morgen vertrekken wij naar Goa en als wij terug zijn is Serena weer naar huis. Het was erg gezellig, alleen had ik wat problemen met het naar de wc gaan. Ik heb namelijk geen onderrok en had een legging aan. Dat is heel ingewikkeld om weer netjes in te stoppen.
Woensdag 30 april
Toen ik vanmorgen naar het ziekenhuis liep, kwam ik een moeder tegen die met een stuk afval de billen van haar zoontje stond af te vegen (midden op straat!) Vanmorgen heb ik een van de drieling een flesje gegeven. Ze had alleen niet zoveel trek en viel erbij in slaap. Het is grappig om te zien dat de Indiase baby's zo klein zijn en dat de Tibetaanse baby's heel groot zijn. Om goed 11.00uur ben ik naar boven gegaan om af te sluiten met de visite. De dochter van de dokters (8 jaar oud) was er ook nog en ging een presentatie geven over voorkomen van eierstokkanker. Ze wil ook graag een gyneacologe worden. Ze deed het erg knap. Op weg naar het huis heb ik gepind en wat inkopen gedaan voor de trip en eenmaal bij het huis heb ik mijn tas gepakt en nog wat was gedaan. Serena heeft ons op het busstation uitgezwaaid en een uur later dan gepland zaten we dan toch in de AC-bus naar Panaji, Goa. We hadden mazzel dat er plek was en iets minder mazzel dat het niet zo fris rook en we de plekken achterin hadden. Dit zorgde voor misselijkheid bij vooral Beatrice en ik. Gelukkig ging dat na een paar uur beter en heb ik zelfs nog prima kunnen slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
