Cultuurweek
Door: Jacqueline
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
12 Mei 2014 | India, Madikeri
Na de busrit van 4 uren van Mangalore naar Madikeri, kwamen we om 9.00uur eindelijk aan. Sjouke en Anand zaten voor het huis op ons te wachten en we werden verwelkomd met surprise eieren als afscheidskado van Serena. Ik was erg moe, maar had teveel te doen om te gaan slapen. ’s Middags ben ik met Sjouke naar het ziekenhuis geweest en hebben we daarna gewinkeld. Van de dochter van de dokters kreeg ik allemaal lieve briefjes en een kadootje. Na het avondeten heeft Anand ons meegenomen naar een pooja. Dit is een meditatiesessie met gezang. Dit was leuk en bijzonder om mee te maken. Nadien mochten we blijven eten (lekkere samosa en zoete rijst met thee). Shanti was toen wij terugkwamen ook weer bij het huis. Ze was tijdens het weekend ontsnapt en onder een scooter gelopen. Nu is haar pootje gebroken en moeten we dagelijks haar pootje verzorgen. Ze had er veel pijn aan en was heel treurig.
Dinsdag 6 mei
Om 7.00uur had ik met Fien de laatste yogales van Richa. We hebben ook een meditatieoefening geleerd. Nadien heeft Richa onze handen versierd met mehendi. Dit moest geruime tijd drogen en van die tijd hebben we gebruik gemaakt om nog een deel van de Ghandifilm te zien. Net voor de lunch haalde Anand ons op om een tempel te bezichtigen. We hebben daar in een soort van gaarkeuken eerst geluncht. We moesten aan weerszijden van een lange gang op de grond zitten en daar kregen we ons eten in 3 gangen opgediend. We hebben na de lunch de tempel bekeken. Deze bestond uit 4 verschillende kleine tempeltjes voor verschillende goden. We hebben ons ritueel bij de Ganeshatempel gedaan (halfgod met het olifantenhoofd). We hebben twee neven van Anand ontmoet die allerlei fietstochten maakten en nu ook op de fiets waren gekomen. We sloten af met een wandeling over een koffieplantage en door de jungle. In tegenstelling tot wat Solomon mij in de eerste week heeft verteld waren er wel bloedzuigers. Fien en ik waren daar niet zo blij mee en daalden in rap tempo de berg weer af. Anand maakte zich er niet zo druk om en eindigde met twee in zijn been. We zijn teruggewandeld naar de bus en weer terug in Madikeri zagen we de neven weer bij de Raintree. Na een kopje koffie zijn Fien en ik op hun fietsen naar een uitkijkpunt gefietst, te voet gevolgd door de drie mannen. Het was best spannend fietsen aan de linkerkant en zonder licht, maar we hebben het er goed vanaf gebracht. Het uizicht was erg leuk. Aan de ene kant lag Madikeri met zijn ontelbare lichtjes en aan de andere kant de donkere bergen.
Woensdag 7 mei
Met Anand, Richa en de kleine Waku zijn we vandaag naar het Dubare elephant camp geweest. Deze vangen olifanten op die te dicht bij de huizen komen of waar iets anders mee aan de hand is. Ze worden getemd en verzorgd in het kamp. Overdag gaan ze vrij de jungle in. Toen we aankwamen zagen we aan de overkant van de rivier een aantal olifanten gewassen worden. Met een boot staken we de rivier over, waar ik met Richa en Fien de olifanten heb gezien, geaaid en gevoerd. Ze maken pakketjes van stro met daarin graan. Er waren olifanten in allerlei verschillende leeftijden, waaronder twee kleintjes van ongeveer 4 jaar. Deze waren erg schattig. Helaas konden we geen rit maken, omdat er wilde olifanten getemd werden die dag. Na de olifanten gingen we in een klein rond bootje het riviertje op en hebben we zure mangos geplukt voor chutney. We zijn na het boottochtje het bos in gegaan voor een wandeling. Helaas lieten de tijgers en olifanten zicht niet zien en hebben we alleen koeien gespot (die zijn echt overal). Ook hebben we een leuk plantje gevonden. Het heet touch me not en als je de blaadjes aanraakt gaan ze dicht. Na de wandeling hebben we een groot net gevonden waarin we uitrustten. De neven van Anand waren inmiddels ook weer gearriveerd en we hebben samen geluncht. Na de lunch hebben we allemaal een eigen kleine hangmat opgezocht en een middagdutje gedaan. Toen ik wakker werd heb ik even met Waku gespeeld en na een kopje thee zijn we weer teruggegaan naar het huis. ’s Avonds heb ik met Fien nog een rondje over de tijdelijke markt gedaan en gekeken bij de kermis, maar dit stelde niet zoveel voor.
Donderdag 8 mei
Vandaag moesten we weer op tijd ons bed uit om af te reizen naar Mysore. De dag begon goed met regen en dit hield de hele dag aan. Anand heeft Fien en mij op een AC-bus gezet met de mededeling dat hij niet mee kon. Gelukkig werden we in Mysore zelf opgepikt door de vaste taxichauffeur/gids en hij heeft ons het zomerpaleis (beetje vergane glorie helaas) en de tombe van de koning in Srirangapatna laten zien. We hebben het museum in het paleis wel bekeken, maar bij te tombe hebben we alleen wat foto’s gemaakt en zijn snel weer teruggegaan naar de auto. De gids heeft ons vanuit de auto nog de verschillende poorten, vestingmuur, een moskee en een tempel laten zien alvorens ons mee te nemen naar een restaurant voor de lunch. Na de lunch hebben we nog een museum met kunst, meubels en muziekinstrumenten van de koning bekeken en zijn we bij een winkeltje geweest waar ik eindelijk pashminas heb kunnen kopen. Tegen 19.00uur waren we terug in het huis en hebben we met zijn vijfen in de Raintree gegeten als afscheid van Fien en Marjeline. (De Raintree/coffeeshop is het beste restaurant van Madikeri met heerlijke koffie, daarom zijn we daar zo vaak te vinden)
Vrijdag 9 mei
Ik heb weer eens een poging gedaan om uit te slapen, maar dat zit er hier toch echt niet in. Ik ben wel heerlijk lang blijven liggen met mijn boekje en er pas tegen de middag uit gekomen. Na het douchen heb ik een beetje gehangen en gekletst met de andere meiden die ondertussen aan het inpakken waren. Anand kwam met de weegschaal en alles was binnen het maximum gewicht. Opluchting alom, vooral bij Beatrice die enorm veel souvenirs had gekocht. Anand zijn neef kwam met de auto Fien en Marjeline ophalen. Hij zou ze naar Bangalore brengen. Toen zij waren vertrokken ben ik met Coline en Beatrice meegeweest naar het weeshuis om te zien waar zij al hun tijd hebben doorgebracht. Hier zijn 14 jongens die soms echt wees zijn, maar meestal uit huis zijn geplaatst i.v.m. dat de ouders niet goed voor ze kunnen zorgen. Ze waren vol energie en ik heb met ze gevoetbald en foto’s gemaakt. Ook hebben ze spelletjes gespeeld op mijn telefoon. Ze weten precies hoe dat werkt en dat is grappig om te zien. We hebben met ze meegegeten. We kregen warme zoete melk en pittige en zoete dhal. Het vulde erg goed en we hadden daarna dan ook niet zoveel trek meer. Na het eten deelden Coline en Beatrice als afscheid snoepjes uit en zijn we via de groentenman en de juwelier, waar ik een spotgoedkope zilveren armband heb gekocht weer naar het huis gewandeld. ’s Avonds heb ik mijn kamer en wc opgeruimd en schoongemaakt en gezellig met mams geskyped en met Rik gebeld.
Zaterdag 10 mei
Vanmorgen hebben we lekker uitgebreid ontbeten bij de ouders van Anand. Ze hadden (gelukkig) toast met heerlijke guavajam en tomaat en komkommer, maar ook rijst en aardappeltjes. Diet laatste heb ik maar even laten staan. Na het ontbijt zijn we teruggegaan naar het huis, zodat Beatrice nog wat kon inpakken en voorbereiden. Voor de lunch zijn we weer naar de Raintree geweest, omdat Beatrice (en ik trouwens ook) fan is van de Kerala parota. Na een parota en limejuice ben ik met Coline naar de tijdelijke markt geweest voor nog wat souvenirs. Helaas was de stand waar ik heen wilde net dicht. Rond 15.00uur zijn we met Beatrice en Anand naar het station gewandeld waar ik alvast mijn busticket heb geboekt (geen plaats achterin!) en wij Beatrice hebben uitgezwaaid. Coline en ik zijn nadien doorgewandeld naar de ayurveda massagesalon voor een full body massage. Dit was af en toe wat pijnlijk, maar over het algemeen erg prettig. Ze begon met een hoofdmassage en rugmassage terwijl ik zat. Daarna moest ik liggen en kreeg ik een gezichtsmassage en ging ze de rest van het lichaam bij langs. Na de massage heb ik nog gebadderd met een emmer met water en een beker. Ik kreeg een soort poedershampoo en scrub, maar nadien was ik nog lekker vettig. Coline wilde haar neus laten piercen en dat heeft ze na de massage gedaan. Ik hoefde niet zo nodig en al helemaal niet nadat ik heb gezien hoe ze dat doen. Het was nogal pijnlijk, maar ze hield zich sterk. Nadien was ze wel helemaal bleek en duizelig en hebben we nog maar even rustig daar gezeten. ’s Avonds kwam aicha niet en hebben we zelf een maaltje in elkaar geflanst. Er waren nog kip worstjes van Marjeline die we hebben gebakken. Ik heb met tomaten en komkommer salade gemaakt en we hebben met mozarella en tomaat tosti’s gemaakt. Aicha en haar dochter kwamen toen wij al aan het koken waren en hebben een tosti geprobeerd. Ik weet niet of ze het lekker vonden of dat ze beleefd waren. Anand kwam halverwege het eten met een ander soort parota aan en dat was ook lekker. Na het eten hebben we voor het huis een Kingfisher (indiaas bier) gedronken en heeft Anand voor mij met Brandy en honing een thee gemaakt tegen mijn verkoudheid.
Zondag 11 mei
Om 8.00uur was ik wederom wakker. Maar het was niet zo erg, want ik had genoeg te doen. Ik ben begonnen met wat opruimen en de tafels schoonmaken. De mieren blijven een probleem, maar het is gemakkelijker schoon te houden nu we maar met zijn tweeen zijn. Anand had aicha opgedragen om schoon te maken. Dit doet ze niet met regelmaat, maar nu heeft ze het hele huis geveegd en gedweild. Ook de douch en wc heeft ze schoongemaakt. Het is een begin. De koelkast en oude vuurplaats waar nu de pannen staan zijn gewoonweg ranzig. Maargoed, het is waarschijnlijk goed voor de weerstand. Ik heb daarna een was gedaan (laatste keer hoop ik) en daarna hebben we Shanti gewassen en haar pootje opnieuw verbonden. Deze ziet er al een stuk beter uit. Ze is ook wat vrolijker en hupst vaak rond op drie pootjes. Ook voelt ze zich eindelijk thuis en gaat uit zichzelf het schuurtje in als ze wil slapen en heeft er minder moeite mee als wij weggaan. We hebben voor de lunch kaas gehaald voor tosti’s (we hebben de smaak te pakken) en ik heb eindelijk mijn souvenirs bemachtigd. Ook zijn we nog even bij Anand zijn huis geweest voor de was van Coline en een rugtas voor mij voor tijdens de trekking. Na de lunch heb ik lekker een tijdje geslapen en nadien een begin gemaakt met inpakken voor de trekking en ook voor mijn terugreis naar huis. Het komt nu echt dichtbij.
’s Avonds kwam Sujini aan in het huis. Zij is ook een coordinator voor the green lion. Met haar, Anand en Richa zijn we eerst naar de club (Anand is daar lid en wij zijn altijd de enigen) geweest, waar we wat gedronken hebben en daarna zijn we weer bij de raintree gaan eten. Wat een straf, wat een straf! Sujini bleef ook bij ons slapen en blijft als het goed is tot vrijdag.
-
14 Mei 2014 - 18:22
Ans:
Prachtige verhalen! Ben benieuwd naar de foto's!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley