Zon, zee, strand en feestjes

Donderdag 1 mei
Tegen 6.00uur zaqen we een prachtige rode zon boven de bomen uitkomen en waren we inmiddels Goa binnengereden. Fien en ik vingen in de verte al een glimp op van de zee. Toen we in Panaji de bus uitstapten werden we gelijk belaagd door taxichauffeurs en omdat we zo moe waren besloten we gelijk een taxi te nemen en niet voor een bus te gaan kijken. De taxichauffeur heeft ons voor de deur van ons hotel, White Negro, afgezet. De eigenaresse bleek echter in de kerk te zitten en daarom hebben we op het terras op haar gewacht. Toen zij tegen 9.00uur onze kamers had gecheckt konden wij onze spullen kwijt en ook gelijk ontbijten. Na het ontbijt hebben we ons omgekleed en zijn wij naar Anjuna beach gewandeld. We kwamen bij een strandtent terecht waar we luxe op ligbedden konden liggen en we vonden het heerlijk om nu eindelijk eens gewoon in bikini in de zon te kunnen liggen. Het zeewater was ook nog eens heerlijk warm. Onze dag kon niet meer stuk. We kregen flyers voor livemuziek die avond in de strandtent en nadat we gedoucht hadden (en gelijk alweer zweetten, zo warm) gingen we terug en bestelden wat te eten. De livemuziek begon niet veel later en was erg leuk. Ook waren er een aantal andere toeristen, waaronder een groep Zwitserse mannen, een paar Britse meiden en ook een paar Nederandse meiden. De hookah (waterpijp) kwam op tafel en Beatrice was in haar nopjes. We hebben gezellig gekletst en gedanst (op blote voeten, Goan style) en hadden een superavond. Het slapen nadien was iets minder, omdat we geen airco hadden, maar was wel te doen.

Vrijdag 2 mei
Fien had geld nodig en daarom zijn wij na het onbijt op zoek gegaan naar een ATM. Tijdens deze zoektocht hebben wij zo ongeveer heel Anjuna gezien. Uiteindelijk is de missie geslaagd en heb ik ook nog een jurkje gescoord bij een leuk winkeltje. Toen we weer terugkwamen gingen we naar het strand toe, waar we weer de hele middag lekker hebben geluierd. 's Avonds na het douchen wandelden we helemaal naar het zuidelijkste puntje van het strand om daar te eten. Dit was leuk, maar toen wij nadien weer terugliepen naar de andere strandtenten was daar eigenlijk niets te beleven. Fien en ik gingen terug naar het hotel en de anderen zouden nog wat gaan drinken. Wij konden toen we eenmaal in bed lagen niet slapen en hebben nog een tijdje voor de deur gezeten, waar het wat koeler was. Toen wij weer in onze bedden kropen vielen we gelukkig snel in slaap. Tegen 4.00uur werd ik wakker en stond er iemand in de deuropening. Ik dacht eerst dat het een van de andere meiden was, maar diegene rende snel weg. Toen ik er achteraan rende door de deur was hij al te ver weg. Ik heb Fien wakker gemaakt en de andere meiden geroepen, die net terug waren en we hebben gekeken of er iets miste. In eerste instantie dacht ik van niet, maar later bleek dat hij mijn rugtas had meegenomen met daarin mijn camera (gelukkig met een lege SD-card). We hebben de eigenaars wakker gemaakt en die zeiden dat we nu niets konden doen en in de morgen aangifte moesten doen. We zijn maar weer gaan slapen (na de deur extra gecontroleerd te hebben).

Zaterdag 3 mei
Na het ontbijt wilde ik met Fien naar het politiebureau wandelen, maar kregen we een lift van de eigenaar van het hotel. Hij kende een van de agenten en heeft het verhaal even gedaan voor ik mijn verklaring op moest schrijven. I.v.m. de rompslomp hebben ze mij geadviseerd om de tas als vermist op te geven en niet als gestolen. Het verhaal werd daardoor wel een beetje raar, want hoe raak je een tas kwijt in je hotelkamer. De derde agent vertelde ik weer dat hij eigenlijk gestolen was en de agent besloot met ons mee te gaan om te bekijken hoe het eruit zag. Ook wilde hij de slippers zien die de dief in zijn haast vergeten was. Zo eindigden Fien en ik achterin een politiejeep op weg naar het hotel. Daar hebben ze alles bekeken en de slippers meegenomen. Inmiddels zaten de andere meiden aan het ontbijt en gingen Fien en ik alvast naar het strand toe. We kwamen daar twee van de jongens tegen die we de eerste avond hadden ontmoet en zij vroegen of we meegingen naar Mambo's in Baga. We hebben ons op tijd omgekleed en opgefrist, zodat we de zonsondergang op het strand konden zien. Die was erg mooi. Toen de zon onder was hebben we gegeten en ben ik met Coline, Margeline en Fien in een taxi naar Baga gestapt. Beatrice wilde niet mee. We waren bang dat het misschien niet leuk zou zijn, maar het was een groot uitgaansgebied en de club bleek ook erg leuk. Voordat we naar binnen konden werden we wel aangeklampt door verschillende jongens die erg graag met ons naar binnen wilden, omdat ze anders niet naar binnen mochten. Ze leken ons aardig en dat vonden we geen probleem. Ze bleken ook erg gezellig en we hebben weer een hookah besteld en wat drankjes gedronken en gekletst. Daarna zijn we het dansgedeelte binnen gegaan waar het heerlijk koel was! We hebben ons prima vermaakt en kwamen de Nederlandse meisjes en de jongens nog tegen en hebben nieuwe mensen leren kennen. Tegen 4.00uur vond Fien het mooi geweest, maar denk maar niet dat we Margeline en Coline meekregen. Ze waren aardig dronken en ik ging pas met een gerust hart weg toen de andere groep beloofde ze in de gaten te houden. Een halfuur nadat wij terug waren kwamen Coline en Margeline ook al terug, omdat inmiddels alles dicht was en gingen we allemaal slapen.

Zondag 4 mei/maandag 5 mei
Vanmorgen werd Coline wakker met een kater en hebben we na het ontbijt en uitgecheckt te hebben de taxi naar het treinstation genomen om van daar met de trein naar Mangalore te reizen. De treinen reden alleen niet en wij moesten daarom weer een taxi nemen om naar het busstation van Panaji 33km verderop te gaan. Daar bleken alle bussen naar Madikeri en Mangalore volgeboekt en hebben we uiteindelijk besloten om een (eenvoudige) bus naar Kumta te nemen en van daar een bus naar Mangalore te nemen. Het was een prachtige route met bossen, zee en vrolijk gekleurde vissersboten. De bus vertrok om 14.00uur en de overstap was heel snel, maar goed. Onderweg met de tweede bus hadden we bij een tussenstop een lekke band en moest die verwisseld worden. Dat was snel klaar en we konden weer verder. Tegen middernacht kwamen wij in Mangalore op het busstation aan en toen waren de bussen naar Madikeri al vertrokken. De eerstvolgende zou om 5.00uur zijn. We hebben nog gekeken of een taxi mogelijk was, maar dit was niet ideaal. Ik wilde wel graag slapen (net als alle Indiers die her en der verspreid lagen te slapen) en heb mijn lakentje uitgelegd en ben met Fien en Coline gaan liggen. Wel een bijzondere ervaring. We hebben ongeveer anderhalf uur geslapen toen we gewekt werden door Margeline. Ze had gezien dat alle andere slapende mensen werden wakker gepord en geschopt en dat wenste ze ons niet toe. Het lukte ons om met bagage en al plekjes in de bus te bemachtigen en eindelijk konden we aan onze laatste etappe beginnen. Beatrice was weer misselijk, maar werd goed verzorgd door de jongen die naast haar zat (en waar nog nodig door ons natuurlijk). Rond 9.00uur kwamen we dan eindelijk aan in Madikeri, na bijna 24uur reizen. We kwamen bij de Ohmkareshwa temple Richa tegen en eenmaal weer bij het huis werden we opgewacht door Anand, Sjouke en een envelop met chocolade-eieren van Serena.