Anzanga (Friends)

Zaterdag zijn we nadat ik het vorige verslag heb geschreven voor de laatste keer met zijn vieren uit eten geweest bij Rhapsody’s. Na het eten hebben we onder het genot van een cocktail (jawel) geluisterd naar een Meatloaf coverband. Plots kwam er een ober ietwat verlegen naar ons toe om te zeggen dat we een drankje aangeboden kregen. Wij waren natuurlijk enorm nieuwsgierig van wie dat bewuste drankje kwam, maar dat mocht hij pas zeggen als wij de drankjes kregen. Even later kwamen onze drankjes eraan en kwamen wij erachter dat ze van een erg gespierde (dat had Janne al opgemerkt) man kwamen. We raakten wat aan de praat met hem (Andrew) en zijn vrienden. Andrew vertelde ons dat zijn exvriendin Miriam heette en dat heeft Miriam de hele avond gehoord. Andrew riep dan "Hello Miriam!" en dan moest Miriam reageren "Hello Andrew!". Een aantal drankjes later zijn we weer naar Room 101 gegaan om te dansen.

Zondag 23 mei. Vandaag zaten we om 9 uur weer dapper in de kerk. We waren met zijn vieren, omdat het voor Janne en Ant de laatste keer was dat ze konden. Gelukkig was het weer een vrolijke boel en hadden we geen gelegenheid om weg te dommelen. Na de kerk zijn we gelijk terug gegaan naar ons huisje en hebben we de hele middag heerlijk niets gedaan. Een beetje slapen, lezen, zonnen enz. ’s Avonds hebben we deel twee van The lord of the rings gekeken (deel een hebben we voor we naar Mwomboshi gezien).

Maandag 24 mei. Vandaag stonden wij om 10 uur met ons goede gedrag bij de school om een EHBO-les te geven aan de ATP-staff (whatever that may be). Deze ging verbazingwekkend genoeg niet door… Daarom zijn we maar weer terug gegaan naar het huisje, waar we Miriam achterlieten. Ant en ik gingen naar de stad om ons tripje van komend weekend te regelen. Eerst hebben we Janne opgezocht, die Downtown in een internetcafé zat en daarna zijn we met zijn drieën naar Cairoroad gegaan op zoek naar een reisbureau. Eerst hebben we lekker geluncht bij de Subway en daarna kwamen we tegen enen bij het reisbureau. We werden naar boven gestuurd en daar werd ons verteld dat we tot 2 uur moesten wachten i.v.m. de lunchpauze (grmbl). Tegen 2 uur kwam er een man naar ons toe die (terecht) boos was op zijn secretaresses dat ze ons hadden laten wachten en toe vertelde hij dat we bij een advocatenkantoor zaten te wachten en dat we de andere deur in de hal hadden moeten nemen. Uiteindelijk vonden wij het reisbureau en daar zat dame die ons geweldig goed en snel heeft geholpen (van orgine een Indische en geen Zambiaanse). Daarna hebben we een erg vriendelijke taxichauffeur gevonden die ons naar het busstation bracht vanwaar de reisbussen naar andere steden enz. vertrekken. Hier heeft hij ons geholpen met het uitzoeken welke bussen we nodig hebben en wanneer ze vertrekken. Daarna heeft hij ons terug gebracht naar Makeni. Na nog even in de zon gezeten te hebben met zijn allen hebben we gekookt en gegeten en The lord of the rings deel drie gezien.

Dinsdag 25 mei. African freedom day!! Wij dachten dat het een groot feest zou worden en stonden al rond 9 uur bij the freedom statue aan Independence road. Hier zou de president (Ruphiah Banda) komen. De hele ceremonie was erg rustig met wat muziek en toespraken, niets uitbundigs. Daarbij mochten we niet dichtbij komen en moesten we het allemaal aan de andere kant van de weg proberen te volgen. Kortom, een tegenvaller dus.. Gelukkig was het rond 10 uur afgelopen en konden wij oversteken naar het Lusaka National Museum. Hier hebben wij de geschiedenis van Zambia bekeken. Er waren heel veel kinderen die ons reuze interessant vonden (erg irritant). Dat maakte dat we vrij snel door de collectie heen waren. Nadien hebben we nog wat gedronken in de restauratie en daarna hebben we de minibus gepakt naar Mandahill shoppingcentre om te lunchen. We hebben geluncht in Kilimanjaro café. Hier verkopen ze ook allerlei prachtige crafts en het hele café staat/hangt er mee vol. Na de lunch nog even geshopt en daarna weer terug naar Makeni gegaan. Na het eten begon Janne met alles in te pakken voor haar reis.

Woensdag 26 mei. Vandaag stonden er twee EHBO-lessen op de planning. De eerste ging vandaag wederom niet door. Dit was nu al de vierde keer en nu waren we er wel behoorlijk zat van. Na ons ongenoegen geuit te hebben bij Mr. Silwenga kregen wij een briefje mee voor de mensen die de planning omgegooid hadden en daarin werd duidelijk dat Mr. Silwenga het hier helemaal niet mee eens was. In overleg hebben we ook donderdagochtend een les gepland aangezien de zwemlessen bij gebrek aan zwembad helaas niet door konden gaan. We zijn daarna weer teruggekeerd naar ons huisje en hebben de bikini’s aangetrokken om voor het heetst van de dag nog even wat te verkleuren. Verder lekker gehangen en niets gedaan. ’s Middags hadden wij een EHBO-les voor een groep settlementstudenten. Een deel van deze mensen sprak alleen maar Nyanja en daarom tolkte de docent. Ik kon hier natuurlijk weer helemaal niet mee omgaan en ratelde steeds maar door. Miriam en Ant tikten mij dan even weer aan en dan wist ik dat ik even moest stoppen voor de vertaling. Na de les zijn we weer terug gegaan naar het huisje en daar hebben we op Janne gewacht die haar twee vriendinnen Karen en Karlijn van het vliegveld had gehaald. Toen zij eenmaal aangekomen waren zijn we naar het weeshuis gegaan. De aunties zouden namelijk koken voor Janne ter afscheid. De kinderen zongen afscheidliederen en dansten ook voor Janne. Erg leuk allemaal. Ook het eten was prima te doen (Nshima met kool en heerlijke kip). Wederom waren we heel snel zat van de Nshima. Thuisgekomen hebben we dan ook nog pasta gekookt. Tegen 10 uur gingen Janne en haar vriendinnen weg naar de lodge in de buurt waar ze twee nachten verblijven.

Momenteel zit ik bij het reisbureau te internetten. Vanmorgen wilden we weer een les geven (of het moest eigenlijk), maarf de leerlingen waarvoor de les was waren weg en zouden maandag pas terugkomen... Dus wedederom geen les. We zijn daarom maar naar de opleiding oor verpleegkunde gegaan die vlakbij aan de Makeniroad zit en daar kregen we een rondleiding. Het is een priveschool en het zag er allemaal heel netjes uit. De verpleegkundigen in spe hadden allemaal mooie rood/wit gestreepte uniformen aan en kapjes op.
Na de lunch zijn we naar de stad gegaan om bij het reisbureau onze reis te boeken en nu is het nog wachten op een reisbevestiging de trips van onszelf en van Janne. Straks gaat Janne voor ons koken bij het weeshuis en morgen gaan we op weg naar Kafue Natianal park!